Erfregels voor Vastgoed in Turkije
In Turkije wordt het proces van het overdragen van erfenissen beheerst door wetten die afhankelijk zijn van de aard van het geërfde eigendom. Voor roerende goederen wordt de wetgeving van het land van de erflater toegepast, terwijl voor onroerend goed de Turkse wettelijke normen van kracht zijn. Erfenis kan worden overgedragen via een testament of volgens de wet bij afwezigheid van een testament.
Ongeacht de nationaliteit van de erflater, gelden dezelfde erfregels voor zowel buitenlanders als Turkse burgers. Het is belangrijk op te merken dat eigenaren van bezittingen in Turkije rekening moeten houden met de beperkingen van de Turkse erfrechtwetgeving, die verbiedt om alle eigendommen aan één persoon na te laten. Verplichte erfgenamen worden vastgesteld voor kinderen, echtgenoten, ouders en broers en zussen.
Bij afwezigheid van een testament worden erfwetten toegepast die de volgorde van de erfenis vaststellen. De eerste in lijn zijn de kinderen, gevolgd door de echtgenoot, de ouders van de erflater, enzovoort. Bij afwezigheid van familieleden en een testament kan het eigendom aan de staat worden overgedragen.
Om een erfenis via een testament te ontvangen, is het noodzakelijk om rekening te houden met alle wettelijke normen van Turkije en ervoor te zorgen dat de erflater juridisch bekwaam was op het moment van het opstellen van de erfenisbeschikking.
Hoe wordt eigendom verdeeld in Turkije na overlijden?
Na het overlijden van een eigenaar van onroerend goed in Turkije, wordt de erfenis verdeeld volgens duidelijk gedefinieerde proporties die door de wetgeving zijn vastgesteld. Als de overledene een wettelijke echtgenoot en kinderen heeft, wordt 25% van de erfenis aan de wettelijke echtgenoot gegeven en wordt de resterende 75% verdeeld onder de kinderen van de overledene.
Bij afwezigheid van een echtgenoot wordt de erfenis gelijk verdeeld onder de kinderen. Als er geen kinderen zijn, gaat 50% van de erfenis naar de echtgenoot en wordt de resterende 50% verdeeld onder de ouders van de overledene. In een situatie waarin zowel kinderen als een echtgenoot ontbreken, wordt het onroerend goed overgedragen aan de ouders van de overledene als erfgenamen van de tweede orde.
De Turkse erfrechtwetgeving definieert dus duidelijk de proporties en de volgorde van de erfenis, rekening houdend met de aanwezigheid of afwezigheid van verschillende categorieën erfgenamen.
Welke documenten zijn nodig om een erfenis in Turkije af te handelen?
Om een erfenis in Turkije af te handelen, moet de erfgenaam de volgende documenten bij de notaris indienen:
- Paspoort en de vertaling daarvan in het Turks (de pagina met de foto van de eigenaar is verplicht).
- Kopieën van de paspoorten van de erfgenamen, vertaald in het Turks.
- Drie foto’s van de erflater.
- Eigendomsakte van het onroerend goed, waar de erflater als eigenaar is vermeld.
- Een ziekenhuisrapport dat de geestelijke gezondheid van de erflater bevestigt. Het certificaat moet snel bij de notaris worden ingediend, aangezien de geldigheidsduur één dag is. De erflater bezoekt de medische instelling met een beëdigd vertaler die de vragen van de arts vertaalt.
Na het verzamelen van de benodigde documenten, ontmoet de eigenaar van onroerend goed in Turkije die een testament wil opstellen de notaris, met twee getuigen en een officiële vertaler. Getuigen moeten geldige paspoorten hebben.
Hoe wordt onroerend goed overgedragen door erfenis?
In de Republiek Turkije kan elke persoon met gezond verstand en die de leeftijd van 15 jaar heeft bereikt als erflater van onroerend goed optreden.
Het opstellen van een testament vereist een handgeschreven opstelling met de datum en handtekening van de erflater. Het opstellen en ondertekenen van het document moet worden waargenomen door zowel de erflater als twee getuigen en een persoon die bevoegd is om deze procedure uit te voeren, of een staatsnotaris.
Om onroerend goed te erven, moet een document worden aangevraagd dat de verwantschap met de erflater bevestigt bij een rechtbank of het bevolkingsregister in het thuisland. Een buitenlandse burger vraagt vervolgens een certificaat aan voor het recht om onroerend goed te erven. Met de erfopvolging in handen, benadert de erfgenaam de notaris waar de eigendomsoverdracht plaatsvindt. Vanaf dat moment worden zij de nieuwe wettelijke eigenaar van het Turkse onroerend goed.
Erfbelasting in Turkije
In Turkije zijn zowel buitenlanders als Turkse burgers verplicht erfbelasting te betalen bij het overdragen van erfenis of het schenken van onroerend goed. De procedure voor het betalen van de belasting geldt voor erfgenamen en individuen die onroerend goed ontvangen en biedt drie jaar de tijd om de betaling te voltooien. Gedurende deze periode wordt de belasting twee keer per jaar betaald – in mei en november, met een maximale betalingsperiode van drie jaar.
Het is cruciaal te benadrukken dat de tarieven van erfbelasting in Turkije aanzienlijk lager zijn dan in landen van de Europese Unie. De hoogte van de belasting hangt af van de waarde en locatie van het eigendom en varieert tussen 1 en 10 procent.
Hoe lang moet men wachten voordat geërfd onroerend goed kan worden verkocht?
Als het noodzakelijk is om een geërfde woning te verkopen vóór het einde van een periode van 3 jaar, moet een belasting van 13% op de waarde ervan worden betaald. Een belangrijk nuance is dat de eigendomsperiode wordt geteld vanaf de dag van het overlijden van de erflater, niet vanaf de datum van registratie van de eigendomsrechten. Belastingbetalers hebben ook recht op aftrekposten. De wetten die gelden voor onroerend goed-erfenis voor buitenlanders in Turkije zijn vergelijkbaar met die voor lokale burgers.
